Wat doe je als je het gevoel hebt dat je een midlifecrisis hebt na je 40e verjaardag? Ga je gewoon met de stroom mee? Dat dacht ik ook, totdat het me ineens raakte: ik ben misschien al halverwege mijn leven! De realisatie sloeg in mijn brein als een bliksemschicht die een elektriciteitspaal raakt midden in een korenveld.
Vanaf dat moment liet die gedachte me niet meer los. Ik begon diep na te denken over mijn leven. Wat heb ik eigenlijk bereikt in deze wereld? Heeft mijn leven enige betekenis gehad? Is dit het? Is er niet meer voor mij om te doen, zien, verwezenlijken? Op dit moment voel ik me als een vlieg die maar een beetje meedanst met het leven, zolang het duurt. Maar vliegen leven niet lang, net als wij mensen. Wat stelt een mensenleven eigenlijk voor, als je bedenkt dat onze geliefde planeet Aarde al 4,5 miljard jaar bestaat? Vergeleken daarmee is een mensenleven voorbij in een oogwenk, net als het leven van die vlieg.
En zo begint het. Een eindeloze stroom gedachten in mijn hoofd. Ik wil iets veranderen. Ik moet iets veranderen. Niet zomaar iets – alles. Mijn hele leven. Want ik ben niet 100% gelukkig. Als ik erover nadenk, ben ik nog geen 75% gelukkig. En voordat ik 41 word, zweer ik dat ik alles zal doen om die 75% te bereiken. Mijn doel in het leven is om gelukkig te zijn met wat ik doe, voor mezelf en voor anderen.
Dus, terwijl ik aan deze reis van transformatie begin, beloof ik elke uitdaging te omarmen en elk moment te koesteren, want het is nooit te laat om het verhaal van je leven opnieuw te schrijven. Foto: 2024, Thessaloniki, Griekenland.
Comments