Mijn reisavonturen begonnen toen ik 7 was, en mijn ouders besloten om onze eerste vliegreis te maken. Samen met mijn 3-jarige zus begonnen we aan een zomervakantie, vertrekkend vanuit ons thuisland België. Ondanks dat vliegen nieuw voor ons was, herinner ik me niet dat ik zenuwachtig was. Onze bestemming was Menorca, gevolgd door Tenerife het jaar daarop.
Menorca was de ideale kennismaking met vliegreizen, met slechts een vlucht van 2 uur vanuit België. Het jaar daarna gingen we naar Tenerife, een iets langere vlucht van 4 uur. In 1993, toen ik 9 was, verkenden we Gran Canaria, en daar begon mijn liefdesverhouding met het eiland. Vanaf het moment dat ik voet zette op het beton van de luchthaven in Las Palmas, voelde ik een onverklaarbaar gevoel van rust en thuishoren.
Hoewel Tenerife vlak naast Gran Canaria ligt, riep het niet dezelfde emoties op. De charme van Gran Canaria betoverde mijn hart, waardoor ik mezelf beloofde er ooit terug te komen. In de jaren daarna breidden onze reizen zich uit naar Mallorca, Ibiza, Almería en andere zonnige bestemmingen in Spanje.
Toch kon ik het gevoel dat ik had op Gran Canaria niet vergeten. Ik had een blijvende wens dat mijn ouders mijn zus en mij terug zouden brengen naar dat magische eiland. Ik moest weten of mijn gevoelens echt waren of slechts een tijdelijke verliefdheid op dat plekje dat ik als paradijs beschouw.
Eindelijk, in 2003, een decennium na mijn eerste bezoek aan Gran Canaria, vroegen mijn ouders of ik met hen mee wilde op vakantie naar dat eiland. Op mijn 19e dachten ze misschien dat ik geen interesse meer zou hebben om met hen te reizen, maar ik had niet gelukkiger kunnen zijn. Toen ze die magische woorden uitspraken, sprong ik letterlijk in de lucht van blijdschap.
Toen we weer op Gran Canaria landden, voelde het alsof ik thuiskwam. Het is ongelooflijk hoe een plek je ziel kan raken en je zo'n diep gevoel van thuishoren kan geven. Dat was ook het jaar waarin ik besloot plannen te maken om Spaans te leren en op een bepaald moment in mijn leven naar het eiland te verhuizen voor een langere tijd dan een vakantie van twee weken.
Toen drong het tot me door: ik zou veel gaan reizen in mijn leven, vooral naar dat kleine Spaanse eiland, maar er was ook een diep verlangen om de wonderlijke wereld en al haar juwelen en schatten te ontdekken. En zo werd, met veel passie en opwinding, mijn reisverslaving geboren in die onvergetelijke zomer van 2003.
Foto: zomer van 1993, op de luchthaven van Gran Canaria
Comments